Rzepik pospolity już od wieków był ceniony za działanie ściągające, ochronne, przeciwzapalne, antybakteryjne i rozkurczowe.

W starożytności używano go nawet do leczenia ran po wężach. W naszej medycynie ludowej rzepik był głównie stosowany na schorzenia wątroby i układu trawiennego – głównie na dolegliwości związane z osłabionym funkcjonowaniem wątroby, przez co nazywano go „zielem wątrobowym”. Napar z rzepiku spożywano także przy takich schorzeniach, jak kamica żółciowa czy zaburzenia trawienne. Był również niezawodnym środkiem na biegunkę czy podwyższoną temperaturę.  ciała. Zioło to, jako że działa łagodząco na błony śluzowe gardła, zalecano także mówcom i śpiewakom w celu utrzymania prawidłowej emisji głosu i ogólnego wzmocnienia górnych dróg oddechowych. Właściwości rzepiku pospolitego nie są obce również Chińskiej Medycynie Tradycyjnej. Wywary z tej rośliny Azjaci od wieków zalecają kobietom cierpiącym z powodu obfitych miesiączek czy pacjentom borykającym się z cukrzycą, schorzeniami płuc, jelit  lub pęcherza.

Dziś ziele rzepiku pospolitego stanowi nieco zapomniany surowiec leczniczy. Naturoterapeuci wciąż jednak cenią je za działanie ściągające, ochronne, przeciwzapalne, rozkurczowe i przeciwbiegunkowe. Dzięki unikalnemu składowi, roślina ta przeciwdziała cukrzycy i zwalcza wolne rodniki w organizmie. Co więcej, przeprowadzone w latach 80. badania naukowe dowodzą, że produkowane na bazie ziela rzepiku wodno-alkoholowe ekstrakty mają działanie antywirusowe, przeciwbakteryjne i antyoksydacyjnie.

Napar:

1-2 łyżeczki ziela zalewamy szklanką wrzątku, po czum parzymy pod przykryciem od 15 do 20 minut. Napar spożywamy do trzech razy dziennie lub wykorzystujemy do przemywanie skóry płukania gardła i jamy ustnej. Można stosować go także w postaci okładów na zmęczone i podrażnione oczy.

Odwar:

1 łyżkę ziela zalewamy szklanką wody, doprowadzamy do wrzenia i gotujemy na małym ogniu przez 20 minut. Zastosowanie odwaru jest identyczne jak w przypadku naparu.

Nalewka 1:5:

Ziele rzepiku pospolitego zalewamy alkoholem 40-60%. Macerujemy od 7 do 14 dni. Zażywamy w celach leczniczych 5-10 ml do trzech razy dziennie – po intensywnym rozcieńczeniu w wodzie.

Sposób przechowywania ziół:
Przechowywać w suchym, niedostępnym dla dzieci miejscu, w szczelnie zamkniętym opakowaniu, z dala od światła słonecznego.

Ciąża i karmienie piersią:
W większości przypadków zioła nie powinny być stosowane przez kobiety w ciąży oraz matki karmiące piersią, jak i również małe dzieci. W razie pytań skonsultuj się z lekarzem.

Reakcje alergiczne:
Zioła tak jak każde inne produkty niezależnie od ich klasyfikacji również mogą wchodzić w interakcje z lekami oraz wywoływać reakcje alergiczne.